Η αντάρα στο λιμάνι ήταν πρωτόγνωρη, αξιωματικοί επιτηρούσαν και κατέγραφαν το υλικό, καραμπινιέροι και αχθοφόροι μπαινόβγαιναν από το πλοίο, ιδροκοπούσαν καθώς ξεφόρτωναν ασήκωτα ξύλινα κουτιά γεμάτα οπλισμό, κανόνια και ό,τι…
Κατηγορία: Στα χέρια της Ιταλίας

Αξέχαστες ερωτικές απαγωγές
Μέχρι και τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα οι γάμοι στην Κάρπαθο ακολουθούσαν τον πατροπαράδοτο δρόμο του συνοικεσίου με τα γαμπρίκια και τα νυφίκια δεδομένα. Λίγες φορές ο παθιασμένος…

Ιωάννης Παχούλης, ο Καρπάθιος πρώτο θύμα Δημοκρατίας
“…Η πολιτική θρησκεία του ήταν η Δημοκρατία…”! “…Για να κάνει την Κάρπαθο Ελλάδα….”! “…Αλτρουιστής, χριστιανός, ανθρωπιστής…”. Αυτά και άλλα πολλά ακούστηκαν στον αποχαιρετισμό, στο αντίο, του άγνωστου και λησμονημένου…

Οι πρώτοι σύλλογοι της Καρπάθου στην Αττική
Σύμφωνα με έρευνα του καθηγητή Ντίνου Μελά, η πρώτη προσπάθεια συλλογικής κίνησης, από την παροικία των Καρπάθιων στην Αττική, γίνεται το 1864 όταν μια ομάδα Καρπαθίων μεταναστών ζητά…

Το αστροπελέκι κι ο σεισμός που χτύπησαν τις Μενετές
γράφει ο Μανώλης Δημελλάς Η ιστορία του σύγχρονου καμπαναριού των Μενετών ξεκινά με έναν κεραυνό! Αν δεν ήταν αυτός ίσως να μην υπήρχε ανάγκη για να στείλει χρήματα από την…

Το μυστήριο με τον Πρωτόπαπα στην αιματηρή εξέγερση της Σερίφου
Η Σέριφος είναι το τρίτο από τον Πειραιά νησί των Δυτικών Κυκλάδων, μετά την Κέα και την Κύθνο. Στη δυτική πλευρά του νησιού έχει διαδραματιστεί, στις αρχές του…

Ένας αληθινά γενναίος έρωτας. Η Ζωή κι ο Σέρτζιο Γκατούλη
Η πρώτη φορά που άκουσα για ποδηλατάδες και πεταλάρισμα στην Κάρπαθο ήταν από τον Γιάννη Μελισσινό, γελούσαν και τα μάτια του όποτε θυμόταν την ιστορία για το ποδήλατο, μαζί…

Η Ειρήνη Χατζαντώνη-Ρουμελιώτη θυμάται την Κοπεγχάγη της Καρπάθου
γράφει ο Μανώλης Δημελλάς “Όταν ο Θόδωρος έφτιαχνε την Κοπεγχάγη η μυρωδιά της έφτανε μέχρι τη θάλασσα! Ερχόντουσαν σα τα γεράκια! Έκαναν ουρές στο μαγαζί και το ταψί άδειαζε…

Ιταλικά κτήρια Καρπάθου, το Διοικητήριο
«Πολλές φορές αποφεύγω να περάσω από το Διοικητήριο και την πλατεία. Πονώ και μέσα μου κλαίω όταν θυμάμαι πως μας τα άφησαν οι Ιταλοί και πως τα καταντήσαμε. Ευτυχώς…